Monday, August 1, 2011

pani

pani

Pani Magdo, pani pierwszej to powiem - Jethon Magda

Pani Magdo, pani pierwszej to powiem - Jethon Magda

wydawnictwo: Do ISBN: 83-85586-09-1 liczba stron: 222 wymiary: 12,5 x 19,5 cm okladka: miekka Prosze Panstwa, Panstwu pierwszym to opowiem. Jest to ksiazka mylaca. Z pozoru moze sie wydawac ksiazka dla tych, ktorzy lubia tarapaty, w jakie wpadaja osoby ze swiecznika. Ale nie jest to rzecz dla kogos takiego, bo wszystkie opisane w niej historie dobrze (a nierzadko wrecz koncertowo) sie koncza, nie robiac nikomu krzywdy. Jest to ksiazka wreszcie mylaca, bo sugeruje, ze pani Magda jest malomowna, w ogole sie nie wtraca i nikogo nie zna, poniewaz kazda spotkana osobe pyta o zawod. Nie trzeba chyba dodawac, ze wszystko jest inaczej. Hu   »»» ... »»»

rozm

rozm

Opowiastki rozmaite listy wiesniakow - Elian Klaudiusz

Opowiastki rozmaite listy wiesniakow - Elian Klaudiusz

To zbior krotkich historyjek, niepowiazanych ze soba tematycznie, poswieconych obyczajom, czynom i powiedzeniom mitycznych i historycznych postaci: obywateli greckich poleis, przedstawicieli najodleglejszych barbarzynskich ludow, a takze poszczegolnych jednostek: wybitnych politykow, artystow, myslicieli, czasem zwyklych smiertelnikow, zaczerpnietych z bogatej literatury wczesniejszej (dzis w wiekszosci zaginionej). Zasada kompozycyjna Elianowego dziela jest roznorodnosc. Autor stara sie zestawiac obok siebie zaskakujace odmiennoscia tematy: po opisie zdumiewajacych dokonan rzezbiarzy miniaturzystow nastepuje krotka opowiastka o obyczajach dawnych kobiet, po niej mamy temat upadku miast Sybaris czy Kolofon z powodu luksusowego trybu zycia mieszkancow, po czym nastepuje relacja z chwalebnego postepku Ismeniasza podczas poslowania do krola Persow. Mimo dumy z rzymskiego pochodzenia Elian skupia sie przede wszystkim na swiecie greckim. Ateny okresu klasycznego zajmuja w jego dziele miejsce poczesne. Jakkolwiek autor Opowiastek nalezy niewatpliwie do chwalcow minionych czasow, potrafi czasem zdobyc sie i na uwage krytyczna, pietnujac np. polityczna lekkomyslnosc Atenczykow, ich sklonnosc do zmian i uleganie demagogom. Narracje przerywaja komentarze odautorskie Eliana chcacego nie tylko zdumiewac, zaskakiwac i bawic, ale piszacego z wyrazna tendencja moralizatorska. Jak na uznanego przedstawiciela drugiej sofistyki przystalo, Elian pisze w dialekcie attyckim.   »»» ... »»»